Kaczkoweekend

Przyjechała. Z przysiółkiem i walizkami, które dawały złudną nadzieję, że zostaną na minimum tydzień. Do tego pięć kilogramów kaszy gryczanej, pół tony siekierkowskiej herbaty w piramidkach i deska serów produkcji rosyjsko-czeskiej. Na okrasę mikro-moda - nader delikatnie maczana w różu (doceniam!) - dla Potomka, który będzie jej czwartym wcieleniem. Dozgonnie wdzięcznim, choć nadal czekamy na rachunek i szykujemy się na skomplikowany system spłat w naturze, złocie i mirze.

Tymczasem wykarmiłam całą ferajnę banoffee pie ze spodem odpornym nawet na piłę łańcuchową. Gdy młodzież oddała się Morfeuszowi, rozłożyliśmy plansze, podlaliśmy trunkami i urządziliśmy międzynarodowe wyścigi robotów. Norweski chciał lewitować nad czarnymi dziurami, Kaczka strzelała ogniem z kupra, Bebe z każdą rundą przeżywała reinkarnację, a Wiewiór toczył się w samotnym peletonie od chorągiewki do chorągiewki. Frustrację z tour de robot zużyliśmy w recydywie zamachów na życie niejakiego Doktora Lucky, który najczęściej padał ofiarą ciężkiej ręki ciężarnej. Oh well.... Materiał dowodowy zarchiwizowała Kaczka.

Następnego poranka obudziło mnie dźgane oko: "Tante, you have to come! Come and draw!" Mijając po drodze truchła rodzicielskie zawinięte w kołdry i Biskwita eksplorującego wnętrze wiadra na klocki, półprzytomna dałam się zaciągnąć do deski kreślarskiej. Zarobiłam krocie punktów bonusowych wykreśliwszy kilkanaście stron kolorowanki For Dynia Only, która zawierać musiała  zdefiniowane przez zleceniodawczynię elementy w dowolnych konstelacjach, a najlepiej dokładnie tych samych.

Dynia not impressed

- Resztę dnia spędziliśmy łażąc i o suchym pysku - powiedziałaby Dynia, gdyby nagle nie zapomniała narzecza "Tak" i nie zasnęła  pociągu.

Skończyło się, jak zawsze, tą samą obietnicą:  
Ale następnym razem, Kaczko, to się w końcu nagadamy.