W Szczebrzeszynie

"Polska Pirogos! Smacnego!", zdjęcie: Maria Brinkop

 Mówi, że języki obce nie były nigdy jego mocną stroną. Przy czym, czyta rosyjskie napisy na opakowaniach w Euromarkecie, tłumaczy na ojczysty Jeana Reno, odpisuje Hiszpańskim znajomym na Fejsie. A na co dzień odnawia teutońskie krzesła w teutońskich zamkach pracując dla teutońskiej instytucji po teutońsku. To się jednak w mniemaniu Wiewióra nie liczy jako biegle. Ojczyste kreski i dwuznaki Bebe przychodzą mu jednak najtrudniej. Dotychczasowa wiedza Wiewióra na temat języka polskiego ograniczała się do duetu na melodię głównego tematu muzycznego kreskówki o bałwanku, co jada na plaży lody (kanibale! kanibale!).  W czasach komunistycznych wyświetlano bowiem ten obraz tak w Polsce, jak i na Wyspach Zielonych.


Haanyzka zapowiedziała, że połamie Wiewiórowi język przy najbliższej wizycie w kraju. W ramach złagodzenia kary spoi go najpierw Fidelem, w tamtych stronach zwanym Kjukamberlow. Kierowana (gorącą) miłością do bliźniego oraz honorem, Bebe wprowadziła lekcje języka polskiego.  
- Zacznijmy od czegoś łatwego. Stół z powyłamywanymi nogami.
- Stół s pofyszmyszmy gami.
- Stół z powyłamywanymi nogami.
- Stół z powyłamywanymi nogami.
- W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie.
- Szmyszmyszmy....High definition - Wiewiór parodiuje polski blok reklamowy.
- W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie. 
- SzmySzmySzmy.....
- Powtarzaj! - Bebe depcze Wiewiórowi ambicję, kaligrafując łamańce na tyle naukowych manuskryptów.
- Nie, nie - zniecierpliwiony Wiewiór przejmuje długopis. - Ty powtarzaj! - Nareszcie przyda się do czegoś studiowanie staroirlandzkiego i fonetyki przed laty. Bebe powtarza, a on kaligrafuje. W końcu spojrzał na dzieło i przeczytał z trudem, ale bezbłędnie:  
- W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie*. Cała szczęka mnie boli. Język polski to łamaniec językowy sam w sobie.


Następnym razem z Bebe poprosi o pomoc pana Janusza: Powtórzymy jeszcze raz...W niewielkim lecz malowniczym miasteczku na wschodzie Polski o niesamowicie bogatej i ciekawej historii siedzi sobie owad z rzędu stawonogich...
 

 ***
A poniżej wyniki konkursu jubileuszowego.


Dziękujemy licznym uczestnikom za przesyłanie odpowiedzi mniej (trzebrzeszynie...- nie nagrody nie będzie) i bardziej poprawnych*, a także przemiłych wiadomości, które wskazują na to, że jedyną słuszną dla czytelników nagrodą byłyby regularne posty w odstępach mniejszych niż raz na ruski. Zrobimy, co w naszej mocy.

Maszyna losująca wyrobu irlandzkiego ujawniła zwycięzców i wyróżnionych, jak następuje:

[werble! werble!]

- Za najszybciej udzielona prawidłową odpowiedź: Pysigunda

- Za oryginalną, a nietrafioną odpowiedź (Pokój w szczycie sezonu to jak biustonosz z zamkiem błyskawicznym - już wiemy, co trafi do wiewiórowego syllabusa): Kamila J.k.

- Nagrody pocieszenia: Anais, Karoliny, Cami Lelo

- Nagroda główna: Evitaa, Pola

[Fanfary, fanfary! i oklaski.]