Olimpiada i pomarańczowa tapeta

Siódma rano. 27 stopni w cieniu. Tubylcy z teutońską dokładnością koszą trawę, jak w każdy piątek. Wyjątków nie ma. W pokoju półmrok pod zaciągniętymi roletami. Wiatrak miesza ciepłą zupę powietrza. Kolejny litr wody z sokiem jabłkowym poci szklankę na zimno. A jeszcze przed chwilą, Bebe w długich spodniach, kurtce i zimowych butach trzęsła się na wyspowym wietrze.

Wyspy Brr w nastroju olimpijskim.

W mieście stołecznym Londyn gorączka igrzysk rozprzestrzenia się jak Euro po Warszawie. Flagi w kółka zakwitły na lampach i w witrynach. Różowe kółka uzupełniły plany metra stacjami dyscyplin sportowych. Wyspiarze przędą czarne wizje, zwłaszcza w obliczu braku ochrony w ostatniej chwili. Burmistrz o twarzy szaleńca klepie po plecach zastępczych bodyguardów w moro. Drogowcy po nocach zwężają drogi malując olimpijskie kółka specjalnie dla  sportowych VIPów. Śmiertelnicy stoją w korkach. A niecierpliwi płacą po 130 funtów za dwie minuty po pasach ruchu dla wybranych. Olimpiada na plecakach, koszulkach, breloczkach i jogurtach. Znicze olimpijskie osiągają kosmiczne sumy na eBayu. McDonald patronuje racje żywnościowe. Dumne matki i zachłyśnięci emocją fani krzyczą z ekranów. A tubylcy masowo bukują bilety lotnicze, byle dalej od Wyspy. Na przykład do Grecji. Niech kolebka olimpijska, atrakcyjna z racji widma bankructwa, też coś zyska. Tych, którzy w igrzyska pracować muszą, przestrzega się przed najazdem Hunów i proponuje alternatywne środki transportu, jak na przykład własne nogi (plakaty Transport for London, projekt: M&C Saatchi)

Im dalej od stolicy, tym ogień olimpijski płonie mniejszą ekscytacją. W Krainie Yam Yam już tylko Bebe wspina się mozolnie na doktorancki Olimp. Droga przed nią jeszcze długa i wyboista, ale Bebe osiąga już pewne naukowe wyżyny i rokuje na zdobycie szczytu zgodnie z planem. Mikołaju, Mikołaju czy ty z lasu cz ty z.... Do kolejnego etapu doktoranckiej olimpiady Bebe przeszła z maszynopisem wytapetowanym na pomarańczowo samoprzylepnymi karteczkami. Teutońska profesorka  miała tylko kilka uwag. Zagorzałe dyskusje rozwinęły się, ku uldze Bebe, jedynie na temat kwadratury nawiasów i pewności siebie autorki (a raczej jej braku). Meritum nikt się nie czepiał. Uff.