Na tytuł zabrakło mi RAMu

W kierat etatu weszłam jak Grudka w ochronkę. Gładko i bezboleśnie. Aczkolwiek z miesięcznym poślizgiem. Zaostrzyłam ołówki, wyszorowałam klawiaturę, ustawiłam zdjęcie rodziny na katafalku, wypiłam siedem herbat, przeczytałam kilka brifów i zaznajomiłam się z piczami, przedyskutowałam z kolegą (jedyny dostępny) sytuację turystyczną w Bawarii, stan śniegu na najwyższym szczycie tego kraju i zaskakujący deficyt dżenderów w tej części świata, zauważyłam brak spożywczaka i jego pijanej świty po drugiej stronie ulicy, wyczyściłam skrzynkę pocztową z wiadomości z 2014…. I już trzeba było biec na pociąg, wsiąść na rower, przedrzeć się przez zaspy i pola do ochronki, odebrać Potomkę, wrócić do domu, ugotować odgrzać rozmrozić obiad (Kaczce niech będą dzięki!), zadbać, zapewnić, zaopiekować, narysować, ogarnąć, wyrobić się. Na możliwie wielu zakrętach.

Byle tylko wiatr mieć w plecy.

(...)
Na marginesie ekscytacji życia, biorę udział w wystawie wiejskich artystów hobbystów.
Jeśli szanowny Naród miał widzimisię przechodzić w piątkowy wieczór przez Wygwizdowie, zapraszam na wernisaż. Finisaż już w niedzielę, ale za to z kawą i ciastem, bo to wystawa dla widzów wykazujących się refleksem. Także tego.... tu spoiler:

(...)
Ochronka zapewnia Grudce osobliwe rozrywki. Na przykład pół godziny przez zamknięciem przybytku wyprowadza wszystkie dostępne dzieci do szatni i każe ubierać buty. Może stąd zadziwiający postęp Grudki z operowaniu rzepami. O ile Grudka nie do końca pojmuje, co ten proceder oznacza, tak inni adepci, zwłaszcza ci 2+, po pięciu minutach siedzą w butach i nosami przylepionymi do szyb. Czekają. Na każdy dzwonek ruszają gromadnie do drzwi. Piski, łokcie, darcie włosów, podstawianie nóg - kto szybciej. Większość biegnie tylko po to, by nos na nowo zwiesić na kwincie szyby.

Ćwiczenia z doświadczania wieczności?
Ochronka powinna to opatentować.

(...)

Spadło. Białe Gówno.
Dzięki temu moja i tak długa droga do pracy trwała dziś jeszcze dłużej.

Że pozwolę sobie zrobić luźny cytat z Barbarelli.

Zaskoczyło drogowców. Matce na rowerze w oczy wiało, duszę na ramieniu posadziło. A już stokrotki kwitły, wróble wiły gniazdka a ja witałam się z gąską. Doprawdy. Nie dość tego objawiło się reprymendą ze strony ochronki. Wszak to moja wina, że NaszPani nie mogła w spokoju wypić kawy, bo MUSIAŁA zostać z moim dzieckiem (0,8 metra w czapce) w ochronce, gdyż nie miało odpowiednich butów na metrowe zaspy. Bardzo proszę JUTRO (a najlepiej wczoraj) ubrać dziecko w porządne buty, najlepiej kozaki z wykładziną, z foczej skóry? No i cóż, że we wsi jeszcze nikt nie otworzył obuwniczego.

(...)
 Narodzie! Niech Ci będą dzięki! Kaczka przechodzi do kolejnego etapu loterii zwanej Tekstem Roku. Fanfary, konfetti, tutii frutti! Teraz wszystko w rękach Tomasza R.

(...)
Na telefonie w drodze z pracy można wystukać zaskakująco długą notkę.